پدر
نن تناور آن سرو سایه گستر کو
در این کویر تنم سوخت، سایه سر کو
به ریگ داغ بیابان فتاده ام از پا
در این جهنم سوزنده، سبزه ی ترکو
به هر کجا که نظر میکنم نمکزار است
ز تشنگی جگرم سوخت آب کوثر کو
هجوم فاجعه نزدیکتر زمن، به من است
در این میانه مرا جان پناه و سنگر کو
اسیر فتنه اهریمنان و دیوانم
فرشته ای که بشورد به فتنه و شر کو
در این زمانه دلواپسی، زمانه بیم
امید بخش دلم، یاور دلاور کو
فراز قله عمرم نشسته کرکس مرگ
به غیر طعمه شدن راه و چاره دگر کو
لطفا برای شادی روح پدر عزیزم صلوات بفرستید
مطالبی دیگر از این نی نی وبلاگی